- A jednak jesteś.. – uśmiechnął się pod nosem i podbiegł do mnie. – W skrócie Duncan Raicen, możesz zwracać się do mnie Dun lub Can, jak chcesz. Jestem typowym, młodym dziewiętnastolatkiem, z lekkimi zaburzeniami psychicznymi. – zaśmiał się. – Rasa-wampir. – szepnął mi do ucha
-Tak myślałam że nie jesteś zwykłym człowiekiem…- uśmiechnęłam się zadziornie. – Nazywam się Nicole Bloom, jestem o rok od ciebie młodsza…no i jestem demonem…
<Duncan?>
wtorek, 10 czerwca 2014
Od Hikaru CD. Lissa
- Nie wiem. Zachowuje się tak od jakiegoś czasu. - wzruszyłam ramionami - Mam to gdzieś - rzuciłam i wyszłam zostawiając dwójkę samych.
[Drugi dzień]
Przez odsłonięte i otwarte okno dostawały się promienie słoneczne, które raziły mnie w oczy. Wstałam ospale. Spojrzałam na zegarek w mojej komórce.
8.34
Poszłam do łazienki. Po przygotowaniu się, poszłam do kuchni robiąc sobie śniadanie.
9.00
Westchnęłam.
- Czas do pracy. - złapałam za torbę i wyszłam.
Duncan chyba nie wrócił na noc. Pff.. Znowu się gdzieś szlaja.
- Ohayo! - krzyknęła uradowana Lisanna kiedy weszłam przez drzwi zaplecza.
- Yo. - machnęłam ręką na przywitanie i podeszłam do swojej szafki, przebierając się.
- Gotowa? - spytała Lissa
- Tak. - zamknęłam szafkę i poprawiłam swój "uniform". - Gotowa.
Wyszłyśmy z pokoju dla służby i poszłyśmy po swoje tacki.
Jestem kelnerką w zwykłym pabie ale przynajmniej jest kasa na czynsz.
<Lissa/>
[Drugi dzień]
Przez odsłonięte i otwarte okno dostawały się promienie słoneczne, które raziły mnie w oczy. Wstałam ospale. Spojrzałam na zegarek w mojej komórce.
8.34
Poszłam do łazienki. Po przygotowaniu się, poszłam do kuchni robiąc sobie śniadanie.
9.00
Westchnęłam.
- Czas do pracy. - złapałam za torbę i wyszłam.
Duncan chyba nie wrócił na noc. Pff.. Znowu się gdzieś szlaja.
- Ohayo! - krzyknęła uradowana Lisanna kiedy weszłam przez drzwi zaplecza.
- Yo. - machnęłam ręką na przywitanie i podeszłam do swojej szafki, przebierając się.
- Gotowa? - spytała Lissa
- Tak. - zamknęłam szafkę i poprawiłam swój "uniform". - Gotowa.
Wyszłyśmy z pokoju dla służby i poszłyśmy po swoje tacki.
Jestem kelnerką w zwykłym pabie ale przynajmniej jest kasa na czynsz.
<Lissa/>
Od Duncan'a CD. Nicole
- Ja? Od niedawna mieszkam. - wzrusza ramionami
- Mieszkasz? - patrzę na nią jakby to do mnie w ogóle nie dotarło.
- Noo... - spojrzała na mnie ja na idiotę.
"Czyżby była? Heh.. ale mi się trafiło"
- Gdzie mieszkasz?
Jej wzrok gwałtownie się zmienił. Na bardziej surowy.
- Nie mówię pierwszemu lepszemu facetowi gdzie mieszkam. - oznajmia krzyżując ręce na piersi.
- Hehe, wybacz. Po protu chciałem wiedzieć czy jesteś osobą, która jest do mnie podobna.
- Mam rozumieć że jak zobaczysz mój dom to dowiesz się czy jesteśmy podobni?
- Tak. - wyszczerzyłem zęby w uśmiechu, obnażając lekko kły. Chyba je zobaczyła bo zmieniła ton.
- Nie. - odparła i zaczęła iść przed siebie.
- A jednak jesteś.. - uśmiechnąłem się pod nosem i podbiegłem do niej. - W skrócie jestem Duncan Raicen, możesz zwracać się do mnie Dun albo Can, jak chcesz. Jestem typowym, młodym dziewiętnastolatkiem, z lekkimi zaburzeniami psychicznymi (>.<). - zaśmiałem się. - Rasa - wampir. - szepnąłem jej do ucha.
<Nicole?>
- Mieszkasz? - patrzę na nią jakby to do mnie w ogóle nie dotarło.
- Noo... - spojrzała na mnie ja na idiotę.
"Czyżby była? Heh.. ale mi się trafiło"
- Gdzie mieszkasz?
Jej wzrok gwałtownie się zmienił. Na bardziej surowy.
- Nie mówię pierwszemu lepszemu facetowi gdzie mieszkam. - oznajmia krzyżując ręce na piersi.
- Hehe, wybacz. Po protu chciałem wiedzieć czy jesteś osobą, która jest do mnie podobna.
- Mam rozumieć że jak zobaczysz mój dom to dowiesz się czy jesteśmy podobni?
- Tak. - wyszczerzyłem zęby w uśmiechu, obnażając lekko kły. Chyba je zobaczyła bo zmieniła ton.
- Nie. - odparła i zaczęła iść przed siebie.
- A jednak jesteś.. - uśmiechnąłem się pod nosem i podbiegłem do niej. - W skrócie jestem Duncan Raicen, możesz zwracać się do mnie Dun albo Can, jak chcesz. Jestem typowym, młodym dziewiętnastolatkiem, z lekkimi zaburzeniami psychicznymi (>.<). - zaśmiałem się. - Rasa - wampir. - szepnąłem jej do ucha.
<Nicole?>
Od Nicole CD. Duncan
Wysiadłam z autobusu i zaczęłam rozglądać się po okolicy gdy podszedł do mnie znowu ten chłopak.
-Cześć znowu się spotykamy.
-Tsa...- odpowiadam
-Jestem Duncan. – przedstawia się – Powinienem przedstawić się w autobusie. - uśmiecha się
-Eh...też mogłam to zrobić...- wzdycha lekko i wyciąga dłoń – Nicole...miło mi...
-Mi również- ściska moją rękę po czym ją puszcza – Tak więc...co robisz w EDB ?
-Ja ? Od niedawna mieszkam. - wzrusza ramionami
<Duncan ? >
-Cześć znowu się spotykamy.
-Tsa...- odpowiadam
-Jestem Duncan. – przedstawia się – Powinienem przedstawić się w autobusie. - uśmiecha się
-Eh...też mogłam to zrobić...- wzdycha lekko i wyciąga dłoń – Nicole...miło mi...
-Mi również- ściska moją rękę po czym ją puszcza – Tak więc...co robisz w EDB ?
-Ja ? Od niedawna mieszkam. - wzrusza ramionami
<Duncan ? >
niedziela, 8 czerwca 2014
Od Duncan'a CD. Nicole
Właśnie wracałem z próby. Włożyłem słuchawki w uszy i włączyłem mp3. Spojrzałem w niebo i wsłuchiwałem się w muzykę idąc przed siebie. Nagle poczułem lekkie ukucie i zatrzymałem się.
- Przepraszam - powiedziała dziewczyna, kiedy właśnie wyjąłem jedną słuchawkę. Zmierzyłem ją wzrokiem i czekałem na jej reakcję. Również zmierzyła mnie lekko wzrokiem ale się nie odezwała. Patrzyłem na jej.. na nią. Wzruszyłem ramionami i odszedłem bez słowa, idąc na autobus który ma mnie zawieść do Margolianii(innego miasta) w którym muszę załatwić parę spraw.
Jeden dzień w plecy. Jechałem na daremno bo jakaś baba musiała zachorować! Noż kur..!
- Cholera. Spóźnię się na autobus do Earth Dragon Blade! - ruszyłem biegiem. W ostatniej chwili zdążyłem bo facet poczekał. - Dzięki. - powiedziałem beztrosko do kierowcy. Szukałem miejsca i kogo zauważyłem? Ją. Położyła swoją torbę na siedzenie obok kiedy mnie zauważyła. To wyglądało trochę jakby myślała że usiądę koło niej.
"Pff.. Dobre sobie. A tak właściwie to co ona robi w Margolianii?"
Usiadłem za nią i założyłem słuchawki puszczając muzykę żeby zagłuszyć ludzi w autobusie. Robi się coraz ciemniej. Wpatruję się w okno kiedy nagle ktoś szturcha mnie w kolano. Dziewczyna jest klęczy na swoim siedzeniu i patrzy wprost na mnie. Zdejmuję jedną słuchawkę.
- Mógłbyś trochę ściszyć?
- Słyszałaś to? - pytam.
Unosi brwi i mówi:
- Uhm, tak, jest dość głośno.
Wzruszam ramionami, wciskam przycisk głośności w swojej mp3 i muzyka zamiera.
- Dzięki. - zsuwa się z powrotem na fotel.
- Hej. - odzywam się. - Śpisz już?
Podnosi głowę z okna i widzi, że stoję nad nią.
- Dosłownie przed chwilką zamknęłam oczy - mówi. - Jak mogłabym już spać?
- No nie wiem - szepcze. - Mój dziadek potrafi zasnąć w dwie sekundy, kiedy tylko zamyka powieki.
- Twój dziadek cierpiał na narkolepję?
Następuje chwila ciszy.
- Z tego, co wiem, to nie.
- Czego chcesz? - pyta równie cicho jak ja.
- Niczego. - mówię, uśmiechając się do niej. - Chciałem tylko wiedzieć, czy już śpisz.
- Dlaczego?
- Żebym mógł z powrotem włączyć muzykę.
Chyba się zastanawia.
- Chcesz czekać, aż zasnę, żeby włączyć muzykę, żebym ponownie mnie obudzić?
Chyba ma trudność ze zrozumieniem tego co mówię.
Uśmiecham się do niej krzywo.
- Myślę, że to nie moja muzyka Cię obudziła, musiało być to coś innego.
- Hmm, nie. Jestem pewna, że obudziła mnie muzyka.
- Dobra. - mówię i ginę z zasięgu jej wzroku wracając na miejsce.
- W końcu w EDB. - przeciągam się wysiadając z autobusu.
Naglę widzę że dziewczyna również tu wysiada. Przeciskam się przez tłum by dostać się do niej. Doganiam ją przed światłami.
- Cześć. Znów się spotykamy.
- Tsa..
- Jestem Duncan. - przedstawiam się. - Powinienem przedstawić się w autobusie. - uśmiecham się.
<hmmm?>
- Przepraszam - powiedziała dziewczyna, kiedy właśnie wyjąłem jedną słuchawkę. Zmierzyłem ją wzrokiem i czekałem na jej reakcję. Również zmierzyła mnie lekko wzrokiem ale się nie odezwała. Patrzyłem na jej.. na nią. Wzruszyłem ramionami i odszedłem bez słowa, idąc na autobus który ma mnie zawieść do Margolianii(innego miasta) w którym muszę załatwić parę spraw.
Jeden dzień w plecy. Jechałem na daremno bo jakaś baba musiała zachorować! Noż kur..!
- Cholera. Spóźnię się na autobus do Earth Dragon Blade! - ruszyłem biegiem. W ostatniej chwili zdążyłem bo facet poczekał. - Dzięki. - powiedziałem beztrosko do kierowcy. Szukałem miejsca i kogo zauważyłem? Ją. Położyła swoją torbę na siedzenie obok kiedy mnie zauważyła. To wyglądało trochę jakby myślała że usiądę koło niej.
"Pff.. Dobre sobie. A tak właściwie to co ona robi w Margolianii?"
Usiadłem za nią i założyłem słuchawki puszczając muzykę żeby zagłuszyć ludzi w autobusie. Robi się coraz ciemniej. Wpatruję się w okno kiedy nagle ktoś szturcha mnie w kolano. Dziewczyna jest klęczy na swoim siedzeniu i patrzy wprost na mnie. Zdejmuję jedną słuchawkę.
- Mógłbyś trochę ściszyć?
- Słyszałaś to? - pytam.
Unosi brwi i mówi:
- Uhm, tak, jest dość głośno.
Wzruszam ramionami, wciskam przycisk głośności w swojej mp3 i muzyka zamiera.
- Dzięki. - zsuwa się z powrotem na fotel.
- Hej. - odzywam się. - Śpisz już?
Podnosi głowę z okna i widzi, że stoję nad nią.
- Dosłownie przed chwilką zamknęłam oczy - mówi. - Jak mogłabym już spać?
- No nie wiem - szepcze. - Mój dziadek potrafi zasnąć w dwie sekundy, kiedy tylko zamyka powieki.
- Twój dziadek cierpiał na narkolepję?
Następuje chwila ciszy.
- Z tego, co wiem, to nie.
- Czego chcesz? - pyta równie cicho jak ja.
- Niczego. - mówię, uśmiechając się do niej. - Chciałem tylko wiedzieć, czy już śpisz.
- Dlaczego?
- Żebym mógł z powrotem włączyć muzykę.
Chyba się zastanawia.
- Chcesz czekać, aż zasnę, żeby włączyć muzykę, żebym ponownie mnie obudzić?
Chyba ma trudność ze zrozumieniem tego co mówię.
Uśmiecham się do niej krzywo.
- Myślę, że to nie moja muzyka Cię obudziła, musiało być to coś innego.
- Hmm, nie. Jestem pewna, że obudziła mnie muzyka.
- Dobra. - mówię i ginę z zasięgu jej wzroku wracając na miejsce.
- W końcu w EDB. - przeciągam się wysiadając z autobusu.
Naglę widzę że dziewczyna również tu wysiada. Przeciskam się przez tłum by dostać się do niej. Doganiam ją przed światłami.
- Cześć. Znów się spotykamy.
- Tsa..
- Jestem Duncan. - przedstawiam się. - Powinienem przedstawić się w autobusie. - uśmiecham się.
<hmmm?>
Od Lisanny CD. Hikaru
- Jeszcze ostatni raz i kończymy na dziś. - zdecydowała Hikaru.
- Hika-chan.. - jęknęłam udając zmęczoną
- Nie marudź Lissa - wtrącił się Deidara
- Cicho! - burknął Duncan - Raz, dwa, trzy! - odliczył i zaczęliśmy
- Do zobaczenia za tydzień. - powiedziała Hikaru odkładając mikrofon i łapiąc za swoją torbę.
- Za tyyydzień? - burknął oburzony Deidara.
- Przymknij się. - rzuciłam.
- Sama się ucisz, Nimfomanko!
- Nie jestem żadną Nimfomanką, pedale!
- Jak żeś mnie nazwała!?
- Peedaaał!
- Suka!
- Blondyneczka!
- Przestańcie! - warknął Duncan i wyszedł trzaskając drzwiami.
- A temu co? - spytał Deidara.
- Jakoś nigdy nie przeszkadzały mu nasze kłótnie. - wtrąciłam.
<Hikaru lub Deidara?>
Nowy
Imię: Deidara
Nazwisko: Katsura
Pseudonim: Dei
Wiek: 19 lat
Płeć: Mężczyzna
Charakter: Bardzo "wybuchowy" uważający, że sztuką jest eksplozja, ale również nieprzewidywalny lecz jednak na swój sposób - zabawny. Lubi mieć rację. Dupa go boli gdy ktoś robić coś nie po jego myśli. Uwielbia mówić słowo "KATSU!"
Cechy: Wytrzymały, zwinny, pomysłowy.
Partner/ka:
Podoba się: Hikaru
Rodzina:
Przyjaciele: Zespół - A Little Pain
Wrogowie:
Żywioł: Ogień,
Moce: Ma zabawne języki pod swoimi rękawiczkami, (nie zdradza)
Inne zdjęcia:
1#
Od Nicole CD. Duncan
Siedziałam na parapecie okna w swoim pokoju. Przyglądałam się nowym widokom przez dłuższy czas. W końcu postanowiłam trochę się rozruszać i pozwiedzać. Wyszłam z budynku na zewnątrz i udałam się przed siebie. Idąc rozmyślałam nad różnymi rzeczami przez co wpadłam na kogoś.
-Przepraszam- powiedziałam szybko i spojrzałam na nieznajomego
<Duncan ? >
Ps. Nicole zmienia zdjęcie!
-Przepraszam- powiedziałam szybko i spojrzałam na nieznajomego
<Duncan ? >
Ps. Nicole zmienia zdjęcie!
sobota, 7 czerwca 2014
Nowa
.jpg)
Imię: Lisanna
Nazwisko: Defushka
Pseudonim: Lissa
Wiek: 17 lat
Płeć: Kobieta
Charakter: Miła, spokojna dziewczyna, którą możesz po prosić o pomoc. Jest Najadą, to znaczy Nimfą wodną, chodź za nią nie przepada. Wiążę się z tym pewna historia. Uwielbia swoją gitarę i grę na niej, dlatego można spotkać ją z futerałem gitary. Pewna siebie, umie o siebie zadbać, kocha zwierzęta.
Cechy: Jest uzdolniona muzycznie, Zdolna,
Partner: Chciała by
Podoba się:
Rodzina:
Przyjaciele: Hikaru
Wrogowie:
Żywioł: Woda
Moce: Włada nad żywiołem wody i ziemi, rozmowa ze zwierzętami,
Inne zdjęcia:
czwartek, 5 czerwca 2014
UWAGA!
Ohayo!
Blog zostaje na nowo otwarty!
Wszystkie postacie zostały usunięte, więc formularze wyślijcie na nowo (nie licząc postaci Nicole)/
Zapoznajcie się z nowym regulaminem i wyglądem strony!
Mam nadzieję że się podoba!
Subskrybuj:
Posty (Atom)